โรคความดันโลหิตสูง เป็นโรคที่มักไม่แสดงอาการให้เห็นในระยะต้นๆ จะเริ่มแสดงอาการต่อเมื่อโรคความดันโลหิตสูง ได้ส่งผลกระทบต่ออวัยวะต่างๆ โดยโรคความดันโลหิตสูง สามารถแบ่งได้เป็น 2 ชนิด คือ ความดันโลหิตสูงชนิดปฐมภูมิ (Essential / Primary Hypertension) เป็นภาวะความดันโลหิตสูงที่เกิดขึ้นโดยไม่ทราบสาเหตุ และพบได้มากที่สุด ไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้ แต่สามารถควบคุมได้โดยการใช้ยาและการควบคุมอาหาร อีกประเภทคือความดันโลหิตสูงทุติยภูมิ (Secondary Hypertension) มีสาเหตุมาจากโรคอื่น เช่น โรคไต ดังนั้นการดูแลผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูง ควรต้องดูแลเรื่องอาหารการกินเป็นพิเศษควบคู่กันไปกับการรักษาทางการแพทย์
สารอาหารที่มีผลต่อความดันโลหิตได้แก่
สารอาหารที่มีผลต่อความดันโลหิตได้แก่
- โซเดียม คนที่กินอาหารรสเค็มจัดเป็นประจำ จะยิ่งทำให้ความดันโลหิตเพิ่มขึ้น ควรจำกัดโซเดียมไม่เกิน 2,400 มิลลิกรัมต่อวัน ซึ่งเทียบเท่ากับเกลือ 1 ช้อนชา หรือ น้ำปลาหนึ่งช้อนโต๊ะ และหลีกเลี่ยงอาหารหมักดอง อาหารเนื้อสัตว์แปรรูปซึ่งมักมีโซเดียมแฝงตัวอยู่ในริมาณมาก
- โพแทสเซียม แคลเซียม และแมกนีเซียม มีงานวิจัยระบุว่าการรับประทานอาหารที่ให้สารอาหารเหล่านี้อย่างเพียงพอ มีส่วนช่วยป้องกันความดันโลหิตสูงได้ ควรเน้นกินอาหารประเภทผักใบเขียว เช่น ผักโขม บรอกโคลี มะกอกเขียว พริกเขียว คะน้า ใบผักกาด และ ผลไม้ เช่น กล้วย ที่ให้โพแทสเซียม นม โยเกิร์ต ปลาที่กินได้ทั้งก้าง ที่ให้แคลเซียม หมั่นกิน ธัญพืชเต็มเมล็ด ถั่วเปลือกแข็ง ที่ให้ใยอาหารและแมกนีเซียม